| Slot Haarlem Jazzstad weer om van te smullen-
Haarlems Dagblad 24-8-1998 |
 |
| Dolf de Vries zorgt voor virtuoze jamsession |
|
Het is inmiddels traditie (volgend jaar
weer). Dolf de Vries luidt Haarlem Jazzstad toepasselijk uit tijdens een
eindeloze muziekmarathon met swingende drankjes en ontelbare muzieknootjes.
Voorspelbaar? Een beetje wel. Saai? Nee, hoor. Wat wil je ook met vijftien
jazzvaklieden die aan elkaar gewaagd zijn en elk hun beste beentje voor
willen zetten.
Het is best bizar. Percussionist Jeroen de Rijk vraagt om een kopje koffie
met twee koekjes, die hij prompt door saxofonist Rom Helweg krijgt aangereikt.
De tot barman gepromoveerde seniorenzanger Eddy Doorenbos tapt uit twee
vaatjes tegelijk. Met zijn linkerhand ontkurkt de gepensioneerde baas de
zoveelste fles witte wijn, waarna hij met zijn rechter de microfoon grijpt
om de Mel Tormé uit te hangen op You Can Cook. De muzikanten worden
in de watten gelegd. Zij zijn de VIPS van de middag. Het publiek geniet.
De solo's zijn zo lang dat de vele aanwezigen ruimschoots de tijd krijgen
uit te vinden wie daar nou eigenlijk toetert of blaast. Zo ontpopt de marathon
zich tot een educatieve speeltuin van virtuozen. Het meer dan een half uur
durende Jamaica Funk had het met deze lengte nooit tot hitsingle geschopt.
Op de compositie van het liedje zelf wordt door de muzikanten geen acht
geslagen. Het draait om de beat en het thema. Daarnaast is alles geoorloofd. |
|
 |
|
| Drummer Ton Dijkman duldt Jazzstad-presentator Martijn Bosman
als gastdrummer naast zich. De twee gaan samen los. Ook trompettist Dé
Kaart en zangeres Leonie Jansen verschijnen ten tonele. De door ziekte afwezige
Jarmo Hoogendijk wordt vervangen door Joel Scannel die Iyrisch blaast op
de Lyricon (soort elektrische saxofoon met een organisch zuigend geluid).
Bart van Lier heeft een lang maar boeiend verhaal te vertellen. ,,Je oren
gebruiken, daar gaat het om", zegt de kleine trombonist. Gitarist Leonardo
Amuedo tracht een vraag- en antwoordspel aan te gaan met bassist David de
Marez Oyens maar die gaat zo op in zijn vijf snaren dat de vingervlugge
gitarist uit Uruguay goedlachs naar de bar afdruipt. Het is allemaal best.
De kwantiteit en kwaliteit van de musici is zo groot dat er niets mis lijkt
te kunnen gaan. De show van De Vries en de zijnen biedt dansbaar en meeklapbaar
entertainment van exclusieve kwaliteit. Het is een ijzersterke formule,
perfect geschikt voor dit soort festivals en voor bedrijven die iets aan
hun status willen doen. |
|
|
| |